Στην παρουσίαση που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των ομιλιών του σχολείου μας για τη συμπλήρωση των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση τη Δευτέρα 15 Μαρτίου, έγινε προσέγγιση στο ερώτημα “Γιατί έγινε η Επανάσταση;”.
H απάντηση μπορεί να αναζητηθεί στα λόγια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, όπως
καταγράφονται στα απομνημονεύματά του….
«Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμίαν ἀπ’ ὅσαις γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἳ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεων των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτον μὲ ἕνα λαὸν ὅπου ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωρισθῆ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθῆ, παρὰ μόνον ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήση τὸν ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ’ ὡς σκλάβους. Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἄμιλτων νὰ μὲ ἰδῆ, μοῦ εἶπε ὅτι: «Πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύση».
Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα, ὅτι: «Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, καπιτάν Ἄμιλτων, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθὶ καὶ ἄλλοι, καθὼς ἐμεῖς, ἐζούσαμε ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ σὲ γενεά. Ὁ βασιλεύς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε, ἡ φρουρὰ του εἶχε παντοτεινὸν πόλεμον μὲ τοὺς Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα». Μὲ εἶπε: «Ποὶα εἶναι ἡ βασιλικὴ φρουρά του, ποὶα εἶναι τά φρούρια;». «Ἡ φρουρὰ τοῦ βασιλέως μας εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σοῦλι καὶ τὰ βουνά». Ἔτσι δὲν μὲ ὡμίλησε πλέον.»
Η απάντηση πρέπει να αναζητηθεί επίσης στις ευρύτερες αλλά και στις επιμέρους επιδιώξεις όσων διεξήγαγαν, με μεγάλο κόστος και ρίσκο, την επανάσταση.
Κεντρική επιδίωξη και διακύβευμα αποτέλεσε οπωσδήποτε η Εθνική Απελευθέρωση και Ανεξαρτησία! (Γιατί την επιθυμούμε και την επιδιώκουμε και σήμερα; )
Επιμέρους επιδιώξεις που καθορίζονταν από τα συμφέροντα και τις προσδοκίες της κάθε ομάδας….(Κοινωνικές τάξεις με τη σύγχρονη έννοια δεν υφίσταντο!)
Η συνισταμένη αυτών οδήγησε στην Επανάσταση!
Μπορούμε εξάλλου να καταλήξουμε και στα εξής:
Οι διάφορες ομάδες που συνέθεσαν την επαναστατική κρίσιμη μάζα εισήλθαν στον αγώνα με έναν κοινό στόχο και παράλληλα πολλές ετερόκλητες επιδιώξεις.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι επρόκειτο για αγνούς ιδεολόγους και «καλά παιδιά» Τα καλά παιδιά πάνε στον «Παράδεισο» και δεν κάνουν Επαναστάσεις
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΧΙΩΤΗΣ
