Το «Ψηφιακό παιχνίδι για μεγάλους» γυμνάζει τη μνήμη και την αυτοπεποίθηση στους ηλικιωμένους
«Αυτό το έργο μού δίνει μια θετική, αλλά και μια αρνητική αύρα», μας λέει ο Τάκης Σαμψώνης, «το πρόσωπο το βλέπω γερασμένο, είναι το πρόσωπο ενός ενήλικου. Αλλά η φιγούρα, η σιλουέτα, ανήκουν σε μια νεαρή χορεύτρια, μου αρέσει το έργο, πολύ». Ο 75χρονος συνταξιούχος Τάκης Σαμψώνης μοιράζεται με την «Κ» την άποψή του για τη «Μικρή χορεύτρια» του Ντεγκά, το γλυπτό που φιλοξενεί το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή. Ο κ. Σαμψώνης, λάτρης των εικαστικών από την εφηβική του ηλικία, έχει δει το γλυπτό πολλές φορές στις συχνές επισκέψεις του στο μουσείο πριν αυτό κλείσει εξαιτίας της πανδημίας. Τώρα, βλέπει το έργο του Ντεγκά και άλλα έργα του 19ου και του 20ού αιώνα στις διαδικτυακές δράσεις που διοργανώνει η θεατρική ομάδα seveneleven σε συνεργασία με το μουσείο. «Είναι κάτι που με γεμίζει», μας λέει, και μάλιστα ο κ. Σαμψώνης κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων συμμετοχών στο πρόγραμμα «Ψηφιακό παιχνίδι για μεγάλους».
Ο Νότης Παρασκευόπουλος και η Κωνσταντίνα Μαλτέζου της seveneleven υλοποιούν εδώ και 10 χρόνια δράσεις σχεδιασμένες για άτομα άνω των 65 ετών και για άτομα με άνοια, έχοντας αναπτύξει τη μέθοδο «Θάλλω», ένα συνδυασμό ψυχαγωγικών δράσεων που βασίζονται στη διάδραση και στη συνειρμική σκέψη. Οι συμμετέχοντες εξοικειώνονται βιωματικά με τον κόσμο της τέχνης, μέσα από μία διαδικασία που θυμίζει παιχνίδι. Στόχος της δράσης είναι η ενίσχυση της δημιουργικότητας και της αυτοπεποίθησης. Σε αυτό το πλαίσιο σχεδίασαν τη δράση «Ορίζοντας το σώμα». Σε εβδομαδιαίες, δωρεάν, συναντήσεις, τα μέλη της ομάδας συζητούν με αφορμή έργα καλλιτεχνών του 20ού αιώνα από τη συλλογή του Μουσείου Γουλανδρή που απεικονίζουν την ανθρώπινη μορφή. «Ξεκινάμε από το 1907 με τη “Γυμνή γυναίκα” του Πικάσο και καταλήγουμε στον Λίχτενσταϊν. Οπότε εξετάζουμε ανά δεκαετία πώς τα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα επηρέασαν τους καλλιτέχνες στην απόδοση του σώματος», λέει στην «Κ» ο κ. Παρασκευόπουλος. Η συζήτηση δεν έχει διδακτικό χαρακτήρα αφού ο στόχος είναι η ανάκληση βιωμάτων και η κοινωνικοποίηση, έστω σύντομη, των συμμετεχόντων. «Γυμνάζεται η μνήμη των ηλικιωμένων, ενθαρρύνονται οι εσωστρεφείς να συμμετέχουν στον διάλογο, ανοίγουν τις κάμερές τους μετά από λίγο, φεύγουν με ενισχυμένη την αυτοπεποίθησή τους», συμπληρώνει ο ίδιος.
Η ομάδα λειτουργεί εδώ και λίγες ημέρες μία τηλεφωνική γραμμή υποστήριξης (212-00.08.711) σε συνεργασία με την Ελληνική Πρωτοβουλία Ενάντια στη Νόσο Αλτσχάιμερ, που παρέχει ενημέρωση και συμβουλές σε άτομα με άνοια και στους φροντιστές τους, ακόμη και προτάσεις για καθημερινές δραστηριότητες.
Ο κ. Σαμψώνης θα συνδεθεί σε λίγες ώρες στην πλατφόρμα του Zoom για να συναντήσει την υπόλοιπη παρέα των τεχνών. Εκείνη την ώρα δεν θέλει να τον ενοχλεί κανείς. «Είναι το οξυγόνο μου», μας λέει πριν κλείσουμε το τηλέφωνο. Οταν το επιτρέψουν οι συνθήκες, πάντως, η διαδικτυακή παρέα θα συναντηθεί και ζωντανά στο Μουσείο Γουλανδρή, όπως έκαναν χθες δεκάδες ηλικιωμένοι στην Ισπανία, οι οποίοι μετά τη δεύτερη δόση του εμβολίου τους είδαν σε ένα πραγματικό θέατρο μια παράσταση που φτιάχτηκε ειδικά για εκείνους. Μια παράσταση αισιοδοξίας.
Σάκης Ιωαννίδης
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
