Η Κατερίνα Ρέμμα αποφοίτησε το 2019 από το Homo Educandus Αγωγή και σήμερα σπουδάζει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας.
Τι σε γοητεύει στην Αρχαιολογία που σε έκανε να πάρεις την απόφαση να την σπουδάσεις;
Ο λόγος που επέλεξα αρχικά το τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας ήταν για την δυνατότητα της μετέπειτα απασχόλησής μου ως ξεναγός. Βρίσκω τρομερά ενδιαφέρον το πώς τα υλικά κατάλοιπα -που βλέπουμε συντηρημένα και προβεβλημένα σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία- λειτουργούν ως αφηγητές των παρελθόντων πολιτισμών, με τον ξεναγό να μπαίνει σε ρόλο μεσάζοντα για να επικοινωνήσει τις πληροφορίες που μας δίνουν στο κοινό του. Πως όμως έφτασαν εκεί; Τι σημασία είχαν; Ποιο είναι το πολιτισμικό υπόβαθρο που οδήγησε στην δημιουργία τους; Αυτά τα ερωτήματα με ώθησαν στην αρχαιολογία αυτήν καθ’ αυτήν, με την αρχιτεκτονική και τοπογραφία, αλλά και την θρησκεία και την τελετουργία, να αποτελούν τα κύρια ενδιαφέροντά μου.
Από τη θεωρία στην πράξη… μίλησε μας για την εμπειρία σου στο στο Tenea Project (Χιλιομόδι Κορινθίας).
Ακριβώς από την θεωρία στην πράξη μιας και πρόκειται για την πρώτη μου επαφή με ανασκαφή και οφείλω να πω πως ήταν μια τρομερή εμπειρία! Συμμετείχα εθελοντικά στο Tenea Project θέλοντας να θέσω σε εφαρμογή τις γνώσεις μου από τη Σχολή και ταυτόχρονα να γίνω και εγώ “κομμάτι” μια σπουδαίας ανακάλυψης στον τόπο μας.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σου αρχαίος πολιτισμός;
Στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα παρατηρούμε μια ευρωκεντρική προσέγγιση. Κατά κύριο λόγο δίνεται έμφαση στην ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα, με αποτέλεσμα να διδασκόμαστε πολύ περισσότερα για αυτήν σε σύγκριση με πολιτισμούς εκτός Ευρώπης. Με βάση αυτά τα οποία έχω διδαχθεί μέχρι στιγμής, μπορώ να ξεχωρίσω ως αγαπημένες μου τις μεταβατικές περιόδους από την ελληνιστική στην ρωμαϊκή εποχή και από την ρωμαϊκή στην πρωτοβυζαντινη περίοδο σε ό,τι αφορά τον ελλαδικό χώρο. Από προσωπική μου μελέτη ωστόσο, με γοητεύουν και οι πολιτισμοί της λατινικής Αμερικής, όπως αυτοί των Ίνκας και των Αζτέκων, χωρίς όμως να έχω τις βάσεις να ανακαλύψω με τον ίδιο τρόπο την πολυπλοκότητα τους.
Πιστεύεις πως οι νέοι σήμερα ενδιαφέρονται να γνωρίσουν την ιστορία μας ; Είναι οι αρχαιολογικοί χώροι και τα μουσεία μέσα στα ενδιαφέροντά τους;
Αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση την οποία δεν θεωρώ πως είμαι κατάλληλη να κάνω. Πλέον ο κύκλος μου αποτελείται από άτομα που έστω και υποτυπωδώς ενδιαφέρονται για την πολιτισμική μας κληρονομιά και τις εκφάνσεις της στη σύγχρονη εποχή. Δυστυχώς όμως, επειδή συχνά προσεγγίζεται το μάθημα της ιστορίας από την σκοπιά της στείρας αποστήθισης, δημιουργείται μια αρνητική εντύπωση στα παιδιά με αποτέλεσμα να χάνουν το ενδιαφέρον τους για εκείνη. Χρειάστηκε πολλή προσπάθεια για να εκτιμήσω την επιστήμη της ιστορίας ως μαθήτρια και να δεχθώ πως η γνώση του παρελθόντος και η αντιμετώπιση της κριτικά, μπορεί να αποτελέσει εγχειρίδιο κατανόησης της σύγχρονης εποχής. Αντίστοιχα, με τις επισκέψεις σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία με την καθοδήγηση γονέων και εκπαιδευτικών, μπορούν από μικρή ηλικία τα παιδιά να γαλουχηθούν, ώστε να τους αντιμετωπίσουν ως μέσο ψυχαγωγίας, αντί για μια εξαναγκαστική δραστηριότητα που δεν έχει να τους προσφέρει κάτι.
Κλείνοντας θέλω να σου ζητήσω να κάνεις ένα flash back στα μαθητικά σου χρόνια και να μοιραστείς μαζί μας μια αξέχαστη ανάμνησή σου από το Homo educandus Αγωγή.
Πολλές οι αγαπημένες αναμνήσεις…ωστόσο ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχει ένα ταξίδι μας στη Γερμανία , το καλοκαίρι του 2018. Το σχολείο μας συμμετείχε σε ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα με θέμα την “Δημοκρατία και τον αθλητισμό” που υλοποιήθηκε στην αθλητική κατασκήνωση Sportjugend Hessen. Η 8μελή μας ομάδα απέκτησε μια μοναδική πολυπολιτισμική εμπειρία και βεβαίως ενισχύθηκαν σημαντικά οι σχέσεις μεταξύ μας.
