“Το θέατρο διαπαιδαγωγεί, βελτιώνει, κάνει το παιδί καλύτερο και το ηθικοποιεί”
Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου για τα Παιδιά και τους Νέους γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 20 Μαρτίου από το 1965, με πρωτοβουλία του Παγκόσμιου Θεατρικού Δικτύου για τα παιδιά και τους νέους (Assitej), για να τιμήσει τους καλλιτέχνες και τους φορείς που μοχθούν σ’ όλο τον κόσμο για την ανάπτυξη αυτού του ευαίσθητου τομέα της θεατρικής τέχνης.
Η δημιουργική συνεργασία που έχει αναπτύξει το Homo educandus Αγωγή με τον πολυτάλαντο Κορίνθιο καλλιτέχνη και θεατρολόγο Άρη Σταύρου, στο πλαίσιο της διδασκαλίας της θεατρικής αγωγής στους μαθητές, στάθηκε η αφορμή για την παρακάτω συνέντευξη που εστιάζει στο ρόλο του θεάτρου στην εκπαίδευση αλλά και στη ζωή μας γενικότερα.
Πως είναι να διδάσκεις θεατρική αγωγή σε μικρά παιδιά;
Όταν ασχολείσαι με μικρά παιδιά, χρειάζεται να τα προσεγγίζεις με προσοχή και να προσπαθείς να μεταδόσεις μέσα από μία λειτουργία κοινωνική, τον σκοπό και το ερέθισμα που πρέπει να αναδείξεις μέσα από αυτό το μάθημα, ώστε να είναι διασκεδαστικό, εκπαιδευτικό, ψυχαγωγικό, κοινωνικό και κυρίως μάθημα ενσυναίσθησης. Αν καταφέρουμε όλα αυτά, τότε το μάθημα με τα παιδιά αποκτά ένα ενδιαφέρον. Με αυτό τον τρόπο,οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες, θα βοηθήσουν το μάθημα να γίνει συναρπαστικό, αφού μέσα από τους ρόλους που θα ενσαρκώνουν, θα συνεισφέρουν σε έναν διάλογο εσωτερικό και συλλογικό που θα αφορά σε θέματα περιβαλλοντικά, πολιτισμικά, συναισθηματικής κατάστασης… αντικατοπτρίζοντας την ανθρώπινη κοινωνία.
Τι κερδίζουν τα παιδιά μέσα από το θεατρικό παιχνίδι;
Από όλες τις τέχνες το θέατρο είναι η πιο κοινωνική τέχνη. Το θέατρο, δίνει στο παιδί την δυνατότητα να ερευνήσει την προσωπικότητα του, να αντιμετωπίζει τους φόβους του και να αποκτά αυτοπεποίθηση. Διαπαιδαγωγεί, βελτιώνει, κάνει το παιδί καλύτερο και το ηθικοποιεί. Μια περίφημη φράση του Μπρεχτ έλεγε:
Το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.
Μπορεί όμως ν΄ αλλάξει τους θεατές.
Αυτοί αν θέλουν μπορούν
ν΄ αλλάξουν τον κόσμο.
Είναι τα παιδιά το πιο δύσκολο ή το πιο αυστηρό κοινό στο θέατρο;
Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι και τα δυο. Θεωρώ όμως, πως είναι περισσότερο αυστηρό κοινό και όχι δύσκολο. Ας δούμε ένα παράδειγμα:
- Σου άρεσε σήμερα η παράσταση που είδες;
- Καθόλου…
ή
- Πως σου φάνηκε η παράσταση;
- Ήταν τέλεια…
Αυτές είναι οι πιο συνηθισμένες απαντήσεις. Τι βλέπουμε; Πως δεν είναι δύσκολο κοινό, γιατί θα πρέπει να πούμε πως αυτό που είδαν ήταν και δυσνόητο. Η απάντηση και στις δύο περιπτώσεις είναι κατανοητή και δεν υπάρχει κάποια δυσκολία. Αντιθέτως, βλέπουμε πως στην πρώτη φράση η απάντηση είναι αυστηρή. Γι ΄ αυτό και κρίνω πως τα παιδιά είναι αυστηροί κριτές.
Ποια θεατρικά έργα προτιμάς για σχολικές παραστάσεις;
Υπάρχουν πολλά κείμενα και στο κλασσικό και στο σύγχρονο θεατρικό ρεπερτόριο (Ελληνικά & ξένα), που είναι εξαιρετικά. Από κατηγορίες κειμένων όμως για παιδιά, προτιμώ τα Αριστοφανικά και τα Σαιξπηρικά έργα, κι αυτό γιατί τα παιδιά έχουν έναν μαγικό τρόπο να αποδίδουν τέτοιου είδους κείμενα. Υπάρχουν διασκευές που φέρνουν τέτοια κείμενα πολύ κοντά στην καθημερινότητα και αντιμετωπίζονται από τους μικρούς ηθοποιούς, καλύτερα και από επαγγελματίες. Ο λόγος είναι, γιατί το θέατρο είναι πρώτα πράξη και μετά θεωρία. Όσο πιο μικρός τόσο πιο αυθόρμητος, όσο μεγαλώνεις όλο και περισσότερο αναλύεις.
Ποια είναι η θεατρική παιδεία της σύγχρονης οικογένειας;
Είναι σίγουρα καλύτερη από ότι παλαιότερα. Όμως χρειάζονται οι οικογένειες περισσότερο δουλειά σε αυτό το κομμάτι. Θα πρότεινα στους σημερινούς γονείς να έκαναν θεατρικό παιχνίδι, για να μπορέσουν να ξυπνήσουν το μικρό παιδάκι που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Έτσι θα μπορέσουν να βοηθήσουν, αλλά και να καλλιεργήσουν στα παιδιά τους μια θεατρική παιδεία που σκοπό θα έχει να αποσαφηνίσουν τα κίνητρα της ανάγκης ως προς αυτό, συνδυάζοντας το θέατρο με την κοινωνία που είναι μια μικρογραφία της ζωής. Ακόμα θα πρέπει οι γονείς μαζί με τα παιδιά τους να βλέπουν παραστάσεις παιδικές και όχι μόνο, για να μπορέσουν να ξυπνήσουν το ένστικτο του πραγματικού και φανταστικού, το οποίο έχει πολύ μεγάλη σημασία στην ζωή μας. Η φαντασία που μας γεννάει το θέατρο μας δημιουργεί παράλληλα και όνειρα, είναι κρίμα λοιπόν να τα αφήνουμε στην άκρη.
Το θέατρο και γενικά η θεατρική παιδεία, επηρεάζεται και εγκλωβίζεται πάρα πολύ από την κοινωνία και πρέπει να βοηθήσουμε όλοι το θέατρο να εξελιχθεί. Ας αρχίσουμε από τα βασικά που είναι η θεατρική αγωγή που δεν είναι μόνο για παιδιά, αλλά και για ενήλικες.
Βιογραφικό
Ο Άρης Σταύρου γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1987 και μεγάλωσε στο Βραχάτι Κορινθίας. Τελείωσε το ενιαίο λύκειο Βραχατίου το 2005 και μπήκε στην Ανωτέρα Δραματική Σχολή θεάτρου τέχνης ¨Καρόλου Κούν¨. Αποφοίτησε το 2008 και το 2009 έδωσε εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού, για την δυνατότητα να μπορεί να διδάσκει. Έκτοτε έχει παρακολουθήσει και παράλληλα πραγματοποιήσει πληθώρα σεμιναρίων πάνω στο θέατρο, ενώ διδάσκει σε διάφορα θεατρικά εργαστήρια και εκπαιδευτικά ιδρύματα. Έχει παίξει σε 40 θεατρικές παραστάσεις και το 2008 συμμετείχε και στο Ηρώδειο με το θέατρο τέχνης Καρόλου Κούν με την παράσταση Όρνιθες του Αριστοφάνη.
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ – ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
2019: «Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ»| τηλεοπτική σειρά/ (ρόλος: Λοχίας) σκηνοθεσία: Τάσος Ψαρράς.
2017: «ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ»| ταινία μεγάλου μήκους/ (ρόλος: Βαγγέλης) σκηνοθεσία: Θόδωρος Μαραγκός.
2016: «ΑΡΓΟΣΒΗΝΕΙΣ ΜΟΝΗ»| ταινία μικρού μήκους/ (ρόλος: Βαρκάρης) σκηνοθεσία: Κ. Γαβαλάς.
2014: «ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ»| Τηλεοπτική σειρά/ αυτοτελή επεισόδιο (ρόλος: κλέφτης)σκηνοθεσία: Πάνος Κοκκινόπουλος.
Μουσικές συνεργασίες:
2019: «ΠΡΩΤΟ ΦΙΛΙ»
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης.
Στίχοι: Γιάννης Μπαγούλης.
Τραγούδι: Άρης Σταύρου.
2018 : «ΘΑ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ»
Οργάνωση ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ Α. Διμηνιού.
Αφιέρωμα στα τραγούδια της δεκαετίας του ΄50 & ΄60.
Συμμετοχή στο τραγούδι: Άρης Σταύρου – Ιωάννα Λέκκα.
2017 : «ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΙΟ»
Συμμετοχή στις καλοκαιρινές συναυλίες.
Τραγούδι: Άρης Σταύρου.
2017 : «ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΞΑΡΧΑΚΟ»
Οργάνωση ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ Α. Διμηνιού.
Συμμετοχή στο τραγούδι: ΜόρφωΤσαιρέλη – Άρης Σταύρου.
2016: « ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ ΒΑΣΙΛΗ ΤΣΙΤΣΑΝΗ»|
Οργάνωση ΑΝΑΓΓΕΝΗΣΗ Α. Διμηνιού.
Συμμετοχή στο τραγούδι: ΜόρφωΤσαιρέλη – Άρης Σταύρου.
2016: «ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ»|
Συμμετοχή στις καλοκαιρινές συναυλίες με τους Ελένη Βιτάλη, Βασίλη Λέκκα, Σοφία Παπάζογλου.
2015: «ΨΥΧΗΣ ΑΔΙΑΒΑΤΟ»
Στίχοι – Τραγούδι: Άρης Σταύρου.
Μουσική: Μαρία Γερολύμου.
2010: « ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΔΙΑΠΑΣΩΝ» Ιδρυτής του συγκροτήματος ¨Διαπασών¨ με καλλιτεχνική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Κορινθίας, αλλά και της Αθήνας. Κινούμενοι σε μουσικά έντεχνα και λαϊκά μονοπάτια. Συμμετέχει στο συγκρότημα ως τραγουδιστής και παίζοντας κρουστά όργανα.
Ο Άρης Σταύρου έχει βραβευτεί δύο φορές στον παραδοσιακό χορό με το Α΄ βραβείο το 2005 (Ατομικά) & το 2006 (Ομαδικά) σε περιφερειακούς αγώνες.
Το 2006 βραβεύτηκε με το Γ΄ βραβείο στο σύγχρονο ατομικό λαϊκό τραγούδι.
