Τα γκράφιτι έγιναν φωνή της σύγχρονης κουλτούρας το 1971, όταν οι New York Times σε άρθρο τους παρουσίασαν έναν «ιδιαίτερο» καλλιτέχνη του Μανχάτταν, ο οποίος υπέγραφε ως «ΤΑΚΙ 183». Πίσω από την υπογραφή κρυβόταν ένας Έλληνας, με το όνομα Δημήτρης. Κάπως έτσι, τα Graffiti εξαπλώθηκαν στους δρόμους της Αμερικής, αλλά και σε όλο τον κόσμο, ως μέσο έκφρασης συναισθημάτων.
Τα graffiti, όμως δεν είναι γέννημα του σύγχρονου κόσμου. Αντίθετα, είναι αρχέγονος τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας, που πρωτο-εμφανίστηκε πιθανώς στην Αρχαία Ελλάδα! Σύμφωνα με τον Έλληνα καθηγητή αρχαίας ιστορίας στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών του Πρίνστον, Άγγελο Χανιώτη, η συγκεκριμένη τέχνη ξεκίνησε πριν από 3.000 χρόνια.
Ενδιαφέρον: Τα περισσότερα αρχαία κείμενα αφορούν ανταγωνισμό, προσβολές, επιβολή, επίδειξη υπεροχής και δύναμης, συνθήματα μεταξύ των ομάδων του ιπποδρόμου, περίπου όπως τα σημερινά.
Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι δεν αποδέχονται τα graffiti ως ιστορική πηγή, συμφωνώντας με την αντίληψη του Πλούταρχου: «Τίποτε χρήσιμο ή ευχάριστο δεν είναι γραμμένο στους τοίχους», αν και σύμφωνα με τον αρχαιολόγο μελετητή «μια από τις αιτίες για την παραμέληση των γκράφιτι είναι και το οτι η ερμηνεία τους είναι εξαιρετικά δύσκολη»
Στην σύγχρονη εποχή τα γκράφιτι πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από συμμορίες και σπείρες του δρόμου για να σηματοδοτήσουν τις ζώνες επιρροής τους και όπως ξέρουμε οι κακοποιοί δεν νοιάζονται για την καλλιτεχνική αρτιότητα των σημαδιών που αφήνουν στους τοίχους.
Τα χρόνια πέρασαν βέβαια από τότε και τα ορνιθοσκαλίσματα απέκτησαν προοδευτικά αισθητική περιβολή, αποτελώντας ένα πλούσιο σε εκφραστικότητα και δυναμική μέσο, την ίδια ώρα που είναι εδώ για να μεταδώσει κοινωνικούς προβληματισμούς και πολιτικό μήνυμα. Μια σωστή τέχνη δηλαδή εξ ορισμού!
Πηγές: meresparaxenes.com
Iefimerida.gr
