Πού κρύβεται η πρόοδος; Στην αλλαγή ή στη συντήρηση; Η πρόοδος είναι έννοια θετική. Η αλλαγή όμως δεν είναι κατ’ ανάγκην θετική. Από την άλλη, πώς μπορεί να προοδεύσει κανείς με τη συντήρηση; Ακόμα και αν επιμείνουμε σε μια επιτυχημένη συνταγή είναι πολύ πιθανό και εμείς να χάσουμε το νόημά της εφαρμόζοντάς την για λόγους που δεν μας είναι σαφείς και ξεκάθαροι και η ίδια η εφαρμοσμένη και επιτυχημένη παλιά συνταγή να χάσει την επαφή της με τις νέες πραγματικότητες που συνεχώς δημιουργούνται. Γιατί η αλλαγή είναι τελικά αναπόφευκτη. Είναι η πρόοδος αυτή που τίθεται εν αμφιβόλω: αλλάζουμε βέβαια, αλλά κατά πόσο προοδεύουμε;
Η Γέννηση του Χριστού, που πριν από λίγες ημέρες γιορτάσαμε, είναι ένα γεγονός που ταύτισε την αλλαγή με την πρόοδο, φέρνοντας μια αλλαγή που ο κόσμος δεν γνώρισε και δεν επρόκειτο να γνωρίσει ποτέ άλλοτε, μια αλλαγή που του πρόσφερε την προοπτική της αιωνιότητας. Καθώς πλέον ανοίγεται μπροστά μας το 2018 νέες αλλαγές κυοφορούνται, ενώ αλλαγές που έχουν ήδη εφαρμοστεί ή και σχεδιάζονται επηρεάζουν το πεδίο της εκπαίδευσης.
Ως εκπαιδευτικοί που ενδιαφερόμαστε για την παιδεία προβληματιζόμαστε για τις εξελίξεις και σκεπτόμαστε πάνω στις αλλαγές. Πολύ απλά σκεπτόμαστε, και φυσικά δεν είμαστε οι μόνοι,
ΤΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΠΙΘΥΜΟΥΜΕ; ΤΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ; ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΗΜΕΡΑ;
Το να αλλάζουμε απλώς δεν φθάνει. Πρέπει και να προοδεύουμε. Για να το επιτύχουμε αυτό πρέπει συνεχώς να ρωτάμε, να προβληματιζόμαστε, να διαλεγόμαστε. Είναι ο διάλογος που έχει τη μεγαλύτερη σημασία σε αυτή την κατεύθυνση.
Ας συζητήσουμε λοιπόν…
